CUT SCENE CHAPTER 3
พูดจบมาร์คก็โน้มตัวลงมาจูบคนตัวเล็ก แบมแบมเม้มปากจนสนิทแน่น ไม่ยอมให้มาร์ครุกรานได้ง่าย คนตัวเล็กพยายามดิ้นสู้ คิดในใจว่านี้มันคงจะเกินหน้าที่งานเกินไปแล้ว และการที่แบมแบมดื้อไม่ยอมง่ายๆ ทำให้ร่างสูงต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน
“มาร์ค! มาร์คจะทำอะไร บอกแบมก่อนสิ" ทันทีที่มาร์คถอนริมฝีปากออก คนตัวเล็กก็ถามขึ้นทันที เพราะอย่างน้อยก็อยากจะรู้ว่าตัวเองกำลังจะเจออะไร
“ทำไมฉันต้องบอกด้วย? บอกแล้วไงว่าให้ลุ้นเอา"
“ที่มาร์คกำลังจะทำ... หมายถึงกำลังจะถ่ายต่อใช่ไหม" มาร์คยิ้มมุมปาก เขาโน้มหน้าลงมาใกล้ใบหูคนตัวเล็ก
“อยากถ่ายหรืออยากถอดดีล่ะ" เสียงกระซิบเย้าหยอก ทำแบมแบมต้องเสียวสะท้านไปทั้งร่างกาย มาร์คเอามือไปสะกิดเชือกเสื้อคลุมอาบน้ำของคนตัวเล็ก ถึงแม้ว่าจะเคยโดนมาร์คสัมผัสส่วนสำคัญมาแล้วก็เถอะ ถึงยังไงก็ยังรู้สึกเขินอายถ้ามาร์คจะเห็นส่วนนั้น แบมแบมจึงเอามือไปจับมาร์คไว้เป็นการห้าม
“มะ... มาร์ค แบมก็เขินเป็นนะ อย่าทำแบบนี้"
“สั่งฉันเหรอ?” มาร์คกดเสียงต่ำ เล่นทำคนตัวเล็กถึงกับพูดไม่ออก มาร์คใช้ปลายนิ้วเกี่ยวเชือกหมุนไปมา สายตาคมจ้องหน้าคนตัวเล็กเหมือนต้องการคำตอบ
“บะ...แบม"
ฟึ่บ!
มาร์คไม่รอให้แบมแบมตอบ คนอย่างเขาไม่ชอบให้ใครมาสั่ง และนั่นมันทำให้เขาต้องปฎิเสธความต้องการของคนตัวเล็ก ใบหน้าของแบมแบมแดงขึ้นทันที พร้อมกับหนีบขาตัวเองไว้อย่างเขินอาย
“บะ...แบบนี้ มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ"
“ทำไม... ฉันจะสั่งหรือจะทำอะไรก็ได้ อย่าลืมสิ... ฉันจ้างนายไปแล้ว"
พูดจบมาร์คก็จับขาเรียวแยกออกจากกัน ก่อนจะแทรกตัวไปตรงกลาง ปลายจมูกสัมผัสไปที่ผิวเนียนสวยของคนตัวเล็ก ก่อนจะค่อยๆ ไล่ขึ้นจากหน้าอกจนไปถึงคอ คนที่ถูกกระทำขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความอดกลั้น ปลายลิ้นเรียวค่อยๆ เลียไล้ต้นคอเนียน พร้อมสลับกับฝากรอยจูบสีชมพูเข้มไว้บนผิวขาวเนียน มือที่ว่างก็ลูบไล้ไปมาตรงหน้าอกของแบมแบม
“อ๊ะ!!”
เมื่อมาร์คทิ้งตัวลงใส่คนตัวเล็ก แกนกลางที่ขยายตัวเต็มที่ของคนอยู่สูงมาชนกับของแบมแบม ใบหน้าของคนตัวเล็กแดงกร่ำขึ้น มือเล็กกำผ้าห่มนุ่มๆ ไว้เต็มมือเพื่อระบายความเสียวซ่าน ริมฝีปากเข้ารูปเริ่มเปลี่ยนตำแหน่งต่ำลงมาที่หน้าอกคนตัวเล็ก
“อ๊า!” ปลายลิ้นสัมผัสลงไปอย่างนุ่มนวล ทำคนตัวเล็กต้องครางออกมาเสียงหวาน แบมแบมรู้สึกปวดหนึบที่ส่วนสำคัญ และไม่ใช่แค่แบมแบมคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึก มาร์คก็รู้สึกด้วยเช่นกัน
มาร์คก็ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง หัวใจที่บีบแน่นเกือบแทบขาดใจก็ต้องถูกผ่อนลง เพราะคิดว่ามาร์คคงจะกำลังจะถ่ายรูปตน แต่ครั้งนี้แบมแบมถูกเล้าอารมณ์เพียงแค่แปปเดียว คนตัวเล็กเลยแอบเสียดายที่เซ็ทนี้มันสั้นเกินไป
แต่แล้วมือหนาก็ดึงแบมแบมขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอด มาร์คพิงหลังชนกำลังหัวเตียงเพื่อให้ได้มุมที่ถนัด
“อ๊า!” เพียงแค่สัมผัสเดียวเท่านั้นที่มาร์คจับไปที่แกนกลางของคนตัวเล็ก แบมแบมก็ครางลั่นออกมาอย่างลืมตัว ไม่ค่อยชินกับการถูกสัมผัสตรงนี้เท่าไร นี่อาจจะเป็นจุดใหม่ที่ทำให้แบมแบมไวต่อความรู้สึก
มาร์คเริ่มมือขยับขึ้นลงอย่างช้า ดูปฎิกิริยาของคนตัวเล็ก แบมแบมกัดลิ้นฝีปากตัวเองแน่นเพราะไม่อยากจะครางเสียงดังน่าอายแบบเมื่อกี้ไป มาร์ครู้เลยแกล้งกลับด้วยการขยับมือเร็วขึ้น และนั่นก็ทำให้คนตัวเล็กต้องหลุดครางเสียงหวานออกมาอีกครั้ง ส่วนอีกมือที่ว่างก็ลูบไล้ไปตามลำคออย่างเบามือ
“มะ... มาร์ค แบม.... จะแตกอีกแล้ว" เมื่อได้ยินคนตัวเล็กบอกอย่างนั้น คนตัวสูงก็หยุดมือทันที อารมณ์สุขถูกชะงักอย่างฉับพลัน
“จะหนีไปมีความสุขคนเดียวอีกได้ยังไง" พูดจบมาร์คก็ผลักคนตัวเล็กลงนอนกับเตียงอีกครั้ง แบมแบมจ้องหน้าคนที่อยู่สูงกว่าก็อดหน้าแดงอีกครั้งไม่ได้ ใบหน้าของมาร์คตอนนี้เซ็กซี่มากๆ แววตาที่หวานฉ่ำจ้องมาที่คนตัวเล็กเหมือนแทบจะกลืนกินไปทั้งตัว มันทำให้แบมแบมต้องกัดริมฝีปากตัวเองอย่างกลั้นอารมณ์
“อื้อ!”
มาร์คไม่รอช้าที่จะทำตามความต้องการของตัวเองให้เสร็จ เขาจูบไปที่เข่าของคนตัวเล็กอย่างทะนุถนอม ตาคมช้อนมองแบมแบมว่ากำลังแสดงสีหน้ายังไง เมื่อเห็นหน้าเล็กๆ ที่แดง ริมฝีปากที่กัดแน่นเพราะกลั้นความรู้สึก มาร์คก็เริ่มไล้อารมณ์คนตัวเล็กต่อ โดยการพรมจูบต่ำลงไปกว่านั้นอีก เพราะรู้สึกตื่นเต้นและเสียว ทำให้คนตัวเล็กต้องบิดขาไปมา มือหนาเลยจับขาของคนตัวเล็กไว้แน่น เพื่อเป็นการไม่ให้ดิ้นไปมารบกวนเขา
มาร์คดึงแบมแบมมาซุกในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง มือหนาลูบไล้ท้องน้อยของคนตัวเล็ก จากนั่นก็เลื่อนไปสัมผัสแก่นกลางอย่างเบามือ ทำเอาคนตัวเล็กต้องหลับตาลงเพราะรู้สึกเคลิ้ม
แต่ยังเคลิ้มไม่ทันไร ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ช่องทางข้างหลัง หัวใจที่กำลังจะไปนิ่งสงบก็กลับมาเต้นแรงอีกครั้ง มือเรียวค่อยๆ เพิ่มความลึกจากปลายนิ้วจนเข้าไปได้ข้อนึง
“จะ... เจ็บ" คนตัวเล็กขมวดคิ้วเข้าหากันเหมือนกำลังอดทนความรู้สึกความเจ็บปวด พอรู้ว่าคนตัวเล็กเจ็บ เลยพยายามสอดนิ้วเข้าไปช้าลงจากเก่า จนในที่สุดก็สอดเข้าไปได้จนสุดนิ้ว ร่างสูงหายใจถี่ขึ้นพลางกัดริมปากตัวเองอย่างอดกลั้นอารมณ์ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มขนาดจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว ทิ้งให้แบมแบมได้ปรับตัวสักพักก็เริ่มเปลี่ยนขนาดเป็นสามนิ้ว
“อื้อ!”
ก็เพราะไม่อยากให้คนตัวเล็กเจ็บมาก เลยต้องค่อยๆ ทำตามไปทีละขั้นตอน และยิ่งเป็นครั้งแรกของแบมแบม เขาก็อยากจะให้เบามือกับคนตัวเล็กให้มากที่สุด ยิ่งเห็นน้ำตาระรื้นที่ตาของคนตัวเล็ก ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าแบมแบมจะรับขนาดของเขาไหวไหม
“อะ... อ๊ะ!” เมื่อมาร์คเริ่มขยับนิ้ว คนตัวเล็กก็ครางออกมาเบาๆ นิ้วเรียวซำ้เข้าไปที่จุดเดิมซ้ำๆ เพื่อขยายช่องทางให้รับขนาดของเขาได้โดยที่ไม่ต้องทำให้คนตัวเล็กเจ็บมาก ทำไปสักพักเริ่มเห็นว่าแบมแบมน่าจะชินขนาดแล้ว จึงดึงนิ้วเรียวออก คนตัวเล็กหายใจหอบแฮกอย่างหมดแรง
มาร์คไม่รอช้าที่จะทำตามความต้องการของตัวเอง อยากจะปลดปล่อยความอดกลั้นที่รอมาสองอาทิตย์ ร่างสูงจับคนตัวเล็กนอนราบกับเตียงอีกครั้ง หัวใจของแบมแบมเต้นถี่หนักกว่าเก่า เมื่อเห็นคนที่อยู่เหนือกว่ากำลังปลดกระดุมกางเกงออก เพราะความเขินเลยเลือกที่จะหันหน้าหนี
หลังจากที่มาร์ครั้งกางเกงของตัวเองลงเสร็จ ก็จับขาเรียวของคนตัวเล็กแยกออกจากกัน แก่นกายของคนที่อยู่เหนือกว่าไปจ่ออยู่ปลายทางเข้าช่องทางหลังของคนตัวเล็ก แบมแบมต้องสะดุ้งขึ้นเพราะตกใจ หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมานอกร่าง
“พร้อมจะโดนเรียกว่าเมียหรือยัง แบมแบม"
"อ๊าาา!!!" คนตัวเล็กสะดุ้งทันทีที่มาร์คสอดแกนกายเข้ามา แต่ก็ได้ไม่มาก กำลังจะขยับตัวหนีเพราะรู้สึกเจ็บ คนตัวสูงก็รั้งเอวไว้แน่นเลยหนีไม่ได้
"ไม่ต้องกลัว ผ่อนคลาย" มาร์คพยายามปลอบคนตัวเล็ก น้ำใสๆ ไหลลื้นออกมาเพราะรู้สึกเจ็บ
“บะ... แบม เจ็บมาร์ค ไม่ทำได้ไหม" คนตัวเล็กเริ่มส่ายหัวไปมาเหมือนเด็กๆ
“มาร์คจะทำเบาๆ โอเคไหม"
เป็นครั้งแรกที่มาร์คแทนตัวเองว่ามาร์ค ไม่คุ้นหูเท่าไร แต่รู้สึกคนตัวสูงอ่อนโยนมากกว่าเก่า ใบหน้าของแบมแบมถูกแต้มไปด้วยสีแดงอีกครั้ง
ชอบ.. ชอบแบบนี้จัง
เมื่อมาร์คเห็นแบมแบมเลิกงอแง จึงพยายามกดส่วนปลายเข้าอย่างช้าๆ คนตัวเล็กได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองแน่นเพราะกำลังอดทนกับความเจ็บปวด เพราะเป็นครั้งแรกของแบมแบม ทำให้เลือดมีซึมตรงช่องทางสีสวย เหงื่อเริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าคนตัวสูง มาร์คกัดริมฝีปากตัวเองแน่นอย่างอดกลั้น เพราะเจ้าตัวเล็กเล่นตอดรัดเขาตลอดทางที่จะพยายามเข้าไปให้ลึก มันทำให้มาร์คอยากจะรวบรัดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่เพราะกลัวแบมแบมจะเจ็บมาก เลยได้แต่ระงับอารมณ์ตัวเองไว้ จนในที่สุดร่างสูงก็สามารถใส่เข้าไปได้สุด
และในที่สุด... ก็ถึงเวลาที่มาร์คเฝ้ารอ
“อ๊ะ!! อ๊าาา! อื้อ!” คนตัวเล็กเริ่มครางเสียงหวานอีกครั้ง เมื่อมาร์คเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ ริมฝีปากเข้ารูปกระกบลงไปที่ริมฝีปากเอิบอิ่ม ปลายลิ้นเรียวสอดใส่เข้าไปควานหาความหวานจากริมฝีปากคนตัวเล็กอย่างนุ่มนวลเพื่อเป็นการปลอบขวัญ ก่อนจะเจอความรุนแรงมากกว่านี้
“อ๊ะ... อ๊าาาา"
เมื่อถอนริมฝีปากออก มาร์คก็เริ่มเพิ่มจังหวะความเร็ว จนร่างเล็กเริ่มสั่นคลอนไปทั้งตัว เหมือนว่าแบมแบมจะผ่านความเจ็บปวดไปได้แล้ว มาร์คเลยปลดปล่อยคำว่ากลัวแบมแบมเจ็บทิ้งไป และใส่ความอยากของตัวเองเข้าไปแทน คนตัวเล็กครางเสียงหวานลั่นห้อง ทั้งอากาศในห้องเย็น เหงื่อเล็กๆ ผุดขึ้นบนหน้าทั้งสอง เพราะความเสียวเลยทำให้แบมแบมปล่อยน้ำรักออกมาชิงตัดหน้าคนตัวสูงไปก่อน แต่ถึงจะโดนคนตัวเล็กปล่อยเลอะใส่ตัว อารมณ์ของคนตัวสูงก็ไม่ลดลง มาร์คกัดริมฝีปากตัวเอง สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความสุข
นี่แหละคือสิ่งที่เขานั่งนับวันรอมาตลอดเวลาทั้งสองอาทิตย์ เสียงหวานนี้แหละที่เขาอยากได้ยิน สัมผัสนี่แหละที่เขาต้องการ
“อ๊าา!!”
มาร์คยื้อเวลาที่จะปลดปล่อยออกมา เขาอยากจะฟังเสียงครางหวานๆ อยากจะสัมผัสคนตัวเล็กให้แรงกว่านี้ มือหนากดมือไปที่เอวบางจนเป็นรอยสีแดง แบมแบมรู้สึกว่าตนเองคอแห้งไปหมด ความรู้สึกเสียวแล่นมาอีกรอบ จนอยากจะปล่อยน้ำรักอีกรอบเป็นครั้งที่สาม
จนในที่สุดคนตัวสูงก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของแบมแบม ร่างเล็กกระตุกเกร็งถี่ พร้อมปล่อยน้ำรักออกมาด้วยเช่นกัน แบมแบมหายใจหอบถี่เพราะรู้สึกเหนื่อย แก้มทั้งสองแดงจนเห็นได้ชัด มาร์คค่อยๆ ถอนตัวออกพร้อมกับหายใจหอบถี่ด้วยเช่นกัน
เขาได้ทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการไปแล้ว แต่ทำไม... เขายังไม่รู้สึกพอ หรือเพราะคนตัวเล็กทำให้เค้าต้องอดกลั้นมากเกินไป
“ฉันให้เวลาพักหายใจสามนาที" คำพูดของมาร์คทำเอาแบมแบมที่กำลังหอกแฮกต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“มะ... มาร์ค แบมไม่ไหวแล้วนะ" คนตัวเล็กเริ่มโอดครวญ มาร์คโน้มตัวลงมาก่อนจะฝากสัมผัสไปที่ริมฝีปากเอิบเบาๆ เพียงครู่เดียว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าคนที่อยู่สูงกว่า
“ฉันบอกแล้วไง ว่าเราจะอยู่ด้วยกันถึงเช้า"
ที่รักคะ ไรท์เลือดหมดตัวแล้วค่ะ
ขอกำลังใจด้วยค่าาาา สัญญาจะมาคืนความสุข
ให้แก่รีดทุกคนเลยยย อ้ายยยยย
ขออภัยถ้าไม่เร้าใจพอ เพราะเป็นครั้งแรกที่ไรท์แต่งซีน NC
เม้นเยอะๆ เน้ออ
