“อ๊าาา ม...มาร์ค อ๊ะ! อ๊าาา" เสียงครางขาดหายเป็นช่วง ๆ เพราะถูกคนตัวสูงเลียไล้ที่จุดเล็กตรงกลางอก ร่างเล็กแอ่นตัวขึ้นลงอยู่สองสามครั้งตามอารมณ์ มือกำไปที่ผ้าห่มเพื่อระบายความเสียวซ่าน ริมฝีปากเอิบเปล่งเสียงครางไม่ขาดสาย

คนตัวสูงเลียไล้ส่วนนั้นจนพอใจแล้ว เปลี่ยนมาพรมจูบเรือนร่างของเจ้าตัวเล็ก ลากจูบยาวลงมาหยุดตรงจนอ่อนไหว ขาเล็กถูกยกให้พาดบ่าของเขาไว้ ตาคมช้อนมองดูใบหน้าสวย ก่อนจะเริ่มความสุขให้คนตัวเล็ก

            "อ๊าาาาา!! ม...มาร์ค" เพียงแค่มาร์คเลียไล้ไปส่วนปลาย คนตัวเล็กก็ครางลั่นพร้อมกับร่างที่บิดงอ มาร์คครอบปากไปที่แกนกลาง รูดรั้งในจังหวะเนือบ ๆ ฟังเสียงคนตัวเล็กครางเสียงหวานอย่างเพลินใจ หลังจากนั้นก็เริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น

            "ม...มาร์ค มาร์คจ๋าาา" มือเล็กขยุ่มเส้นผมสีน้ำตาลเพื่อระบายความเสียวซ่าน ก้มหน้ามองดูคนตัวสูงพร้อมใบหน้าที่ร้อนฉ่า เพียงแค่มาร์คช้อนตามองพร้อมดูดดึงส่วนอ่อนไหวไปด้วย ภาพนั้นทำให้เจ้าของร่างบางรู้สึกขาดอากาศหายใจไปทันที

            แบมแบมหยัดตัวขึ้นนั่ง แขนเล็กท้าวไปที่เตียง มองคนตัวสูงที่ขยับหน้าขึ้นลง หัวใจเต้นครึกโครมเหมือนวิ่งรอบสนามฟุตบอล ริมฝีปากบวมตุ๋ยเผยอออก หน้าสวยเงยหน้าขึ้นเพดานห้องพร้อมกับพริ้มตาหลับ ทิ้งน้ำหนักตัวไปที่แขนเล็กทั้งสอง เปล่งเสียงครางแสนไพเราะออกมา ใบหน้าเปี่ยมสุขจนใกล้จะถึงทางสวรรค์

            "บ...แบม จะแตกแล้ว" ตัวเล็กบอกก่อนเพราะไม่กล้าปล่อยน้ำรักเข้าไปในปากมาร์ค คนตัวสูงถอนหน้าออก เพียงเท่านั้นน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยออกมาทันที

            ตัวกระตุกเกร็งไปทั้งร่าง แขนเล็กไร้เรี่ยวแรง ทิ้งแผ่นหลังลงนอนกับเตียงเริ่มผ่อนลมหายใจช้าลงเหมือนรู้สึกโล่ง มาร์คจ้องมองคนตัวเล็กนอนที่หอบอยู่บนเตียงพร้อมยกยิ้ม มือหนาคลึงไปที่ส่วนอ่อนไหว ลูบไล้ใช้นิ้วเกลี่ยส่วนปลายไปมา คราบน้ำรักติดที่ปลายนิ้ว ลากต่ำลงไปที่ช่องทางหลัง ลูบวนไปมาอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะสอดใส่ปลายนิ้วเข้าไป

            "อ๊ะ!!" แบมแบมครางลั่นพร้อมสะดุ้งตาม ขาเกร็งจิกเท้าดันกับผ้าห่มตามอารมณ์เสียว ลิ้นเล็กโผล่ออกมายั่วคนตัวสูง มาร์คไม่รอช้าโน้มตัวเข้าไปฝากสัมผัสที่เร้าร้อน ดันนิ้วเข้าไปเข้าช่องทางหลังจนสุด ก็เริ่มเพิ่มขนาดพร้อมกับเล้าโลมเจ้าตัวเล็กไปด้วย

            "อ๊าาา!! มาร์คจ๋าาา" เพียงแค่มาร์คขยับนิ้วเข้าออก เจ้าตัวเล็กก็ครางเสียงหวานพร้อมเรียกชื่อเขา เสียงนั่นทำให้มาร์คคอแห้งผาดไปทันที หอบหายใจถี่ จูบแบมแบมอีกครั้ง ดูดดึงริมฝีปากเอิบด้วยความหื่นกระหาย พร้อมชักนิ้วเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นชินให้กับเจ้าตัวเล็ก

พอแล้ว... มาร์คว่าแบมแบมคงจะชินแล้ว ถึงเวลาของเขาบ้าง

            มาร์คพลิกร่างบางให้นอนคว่ำกับเตียง มือหนาจับไปที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเอง ส่วนอีกมือก็จับไปที่ของแบมแบม รูดรั้งไปพร้อมกัน ความเสียวแล่นไปทั่วทั้งกาย เจ้าตัวเล็กร่างกายเริ่มบิดงอ ขูดเล็บไปที่เตียงพร้อมขยำมือไปกับผ้าห่มเพื่อระงับความเสียวซ่าน

ร่างหนาโถมตัวทับคนตัวเล็ก พรมจูบไปที่ไหล่เนียนอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะเริ่มเปลี่ยนตำแหน่งไปเลียไล้ที่ใบหูของแบมแบม ไอความร้อนจากริมฝีปากของเขา ทำคนตัวเล็กรู้สึกเหมือนโดนไฟช็อต

            “แบมแบมจ๋า"

            “จ...จ๋าาา" คนตัวเล็กขานกลับพร้อมกับใจที่สั่น ใบหน้าแดงกร่ำ เอียงหน้าหันไปมองคนตัวสูงเห็นเขาส่งยิ้มให้ พร้อมเลียริมฝีปาก รู้สึกหน้าร้อนมากกว่าเก่า ภาพของมาร์คตอนนี้ทำแบมแบมอ่อนยวบไปทั้งร่าง เพราะเขาช่างดูเซ็กซี่เหลือเกิน

            “พร้อมไหม"

            กำลังจะขาดใจกับคำถามของมาร์ค แบมแบมพยายามกลืนน้ำลายแต่กลับรู้สึกฝืดคอ แก้มกลมถูกแต้มไปด้วยสีแดง ริมฝีปากเอิบอิ่มสีแดงเผยอออกเล็กน้อย ปล่อยไอร้อนออกมา ภาพนั้นทำให้มาร์คไม่สามารถอดทนได้อีก เขาขยับหน้าเข้าไปฝากสัมผัส กัดริมฝีปากเอิบอิ่มเป็นการเย้าหยอก ขยับเอวเข้าไปใกล้ช่องทางด้านหลัง จับส่วนแข็งแรงไปจ่อที่ปากทางเข้า ถอนริมฝีปากออก ยิ้มมุมปากให้คนตัวเล็ก ก่อนจะดึงตัวกลับมาพร้อมยืดหลังตรง คุกเข่าไปที่เตียง รั้งเอวเล็กให้ได้มุมที่ถนัด แบมแบมหายใจถี่กำมือไปที่ผ้าห่มอย่างลุ้นระทึก

มาร์คไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว เขาจัดการนำแกนกายของเขาเข้าไปในช่องทางด้านหลัง เพียงแค่เริ่มดันเข้าไป

            “มาร์ค! แบมเจ็บ” คนตัวเล็กก็ยังไม่คุ้นชินเสียทีรีบขยับเอวหนีพร้อมกับหยาดน้ำตาที่ร่วงไหลลงมา และนั่นทำให้มาร์คต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างหิวกระหาย ในตอนนี้เขาใจจะขาดอยู่แล้ว อยากจะสอดใส่เข้าไปเหลือเกิน

            “อดทนได้ไหมคะ ที่รัก" ถามไปพร้อมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากตัวเองแน่นเหมือนกำลังลังเลใจ สุดท้ายก็ต้องยอมเขา พยักหัวเป็นการอนุญาติให้เขาทำต่อ

            เมื่อได้รับอนุญาติแล้ว มาร์คก็จัดการทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการต่อ มือหนารั้งเอวบางให้เข้ามาใกล้อีกครั้ง หอบถี่พร้อมก้มมองไปที่จุดสร้างรัก จับส่วนแกร่งเข้าไปที่ช่องทางสวยอีกครั้ง ความเจ็บเกิดขึ้นที่ช่องทางหลัง ทำให้คนตัวเล็กจะถดตัวหนีอีกรอบ หากแต่รอบนี้มาร์คไม่ปล่อยให้แบมแบมถอยหนี เขาพยายามกดเข้าไป

            "อ๊ะ!...แบมเจ็บ..." มาร์คขาดอาการอากาศหายใจทุกครั้งที่คนตัวเล็กพูดแบบนั้น พยายามผ่อนแรงดันให้ช้าลงเพื่อเจ้าตัวเล็กจะเจ็บน้อยลง ใช้เวลาอยู่กับการนำพาส่วนแข็งแรงเข้าไปข้างในอยู่นาน จนในที่สุดเขาก็สามารถนำมันเข้าไปได้จนสุด

แม้ยังไม่ทันได้ขยับกาย เพียงแค่รวมเป็นหนึ่งเดียวกันเท่านั้น ทั้งสองก็เริ่มหายใจถี่ หัวใจเต้นรั่วจนจับจังหวะการเต้นไม่ถูก มาร์คมองแผ่นหลังเนียน มองดูเห็นเจ้าตัวเล็กหยัดกายลุกขึ้นมาอยู่ในท่าคุกเข่า เอียงหน้ามองมาร์คพร้อมตาหวานฉ่ำ เจ้าตัวเล็กเซ็กซี่มากจนเขาทนไม่ไหวแล้ว

มาร์คเริ่มจังหวะสเต็ปแรกอย่างช้า ๆ มือหนารั้งเอวบางไว้ เสียงเจ้าตัวเล็กครางพร่า กำมือไปที่ผ้าห่มแน่น มาร์คกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น เริ่มขยับเอวในจังหวะที่ถี่มากขึ้น ใบหน้าเปี่ยมสุขมาพร้อมกับเหงื่อที่ผุดขึ้นบนใบหน้า

            “ม...มาร์คจ๋าาา งื้อออ" คนตัวเล็กทำเสียงอู้อี้ในลำคอ แขนเล็กเริ่มไร้เรี่ยวแรง ทิ้งตัวลงนอนกับเตียง มาร์ครั้งเอวบางไว้ กดมือแน่นจนสร้างรอยแดงที่ผิวเนียน ทุกครั้งที่โดนแบมแบมเรียกว่ามาร์คจ๋า เขารู้สึกจะขาดอาการหายใจตามทุกครั้ง

            “แบมจ๋าาา แบมของมาร์ค อ๊าาา"

            ไม่ใช่แค่มาร์คที่กำลังขาดใจตาย แบมแบมก็โดนคำพูดของมาร์คลอบฆ่าอยู่เช่นกัน ร่างเล็กสั่นคลอนตามแรงขย่มของคนตัวสูง เหงื่อผุดไปทั้งสองร่าง มาร์คโน้มตัวเข้าไปใกล้ จูบลงไปที่แผ่นหลังก่อนจะทิ้งหัวลงชบกับแผ่นหลังเล็ก คิ้วเข้มเริ่มขมวดเข้าหากัน

อีกนิดเดียวเท่านั้น เขาก็จะถึงปลายทางสวรรค์ ทั้งที่รู้ว่าจะได้ปลดปล่อย แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันยังไม่เพียงพอ เขาอยากจะฟังเสียงหวานนี้นาน ๆ

แต่เพราะไม่ไหวแล้ว มาร์ครีบถอนแกนกลางออก ปล่อยน้ำรักออกด้านนอกเพราะยังไม่อยากให้มันเปื้อนเจ้าตัวเล็กตอนนี้ คิดว่าฉากรักต้องมีรอบที่สองเกิดขึ้น 

​

​

​

​

​

ไปต่อในเด็กดีเลยจ้าาาา 

​